17 juli 2018

Rien ne va plus

Over 'inzetten op' en andere vage beloftes

De verkiezingen naderen, dus schrijven alle partijen allerlei beloftes in hun programma. Net zoals allerlei organisaties beleidsnota's schrijven vol voornemens. De laatste jaren duikt daar meer en meer een nieuw modewoord in op. Iedereen wil altijd maar 'inzetten op' dit en 'inzetten op' dat. Lekker vaag, dus ideaal voor dergelijke documenten. Het zegt namelijk niets.

Iemand die de situatie begrijpt en al nagedacht heeft over wat er moet gebeuren, die zet er niet op in.

  • We willen focussen of ons concentreren op een beter woordgebruik. We zullen onderzoeken wat er beter kan.
  • We zullen erin investeren om onze tekstschrijvers (m/v/x) betere teksten te doen afleveren. Dat kan gaan over tijd, geld, menskracht, enzovoort. We zullen er dus tijd voor maken, we zullen geld vrijmaken voor opleiding, we willen experts inschakelen om uitleg te geven of om ons te begeleiden, enzovoort.
  • We willen werk maken van teksten die concreet genoeg en voor iedereen begrijpelijk zijn.
  • We willen moeite doen om toegankelijke teksten te produceren.

Inzetten op iets, voor mij is dat: ergens je geld op zetten, en dan hopen dat je geluk hebt. Voor hetzelfde geld ben je alles kwijt - zomaar, ineens. Inzetten is een gokterm. Rien ne va plus.

13 juli 2018

Over mengen en mixen

Van groepjes en mensen lees ik weleens dat ze 'door elkaar gemixt' moeten worden. Ik kan het niet helpen: dat vervang ik. Mixen associeer ik namelijk met agressie. Een mixer heeft mesjes die alles kapot snijden tot er een egale brij of vloeistof overblijft. Dat doe je niet met mensen of groepen, vind ik. Zeker niet als je openstaat voor iedereen en ruimte wil geven aan diversiteit. Een groep is eerder een salade dan een soep: je kunt de groenten wel mengen zoveel je wilt, maar je blijft alles erin herkennen, en alles behoudt zijn eigen kleur en smaak.

Of hoe je zelfs taalkundige kwestietjes een ideologische invulling kunt geven. ;)